AKSAKAL

Gönlüm acýyor, yanýyor buralar
Gönlüm acýyor, eriyor buzullar
Gönlüm acýyor, yýrtýlýyor gece
Kan kusuyor yýldýzlar
Bir gidiþ koca bir ütopyayý yerle bir etti.
Gark oldu, ziyan oldu anýlar
Bir ihtimal vardý, tutunamadým.
Hazin kaldý bahçesinde çiçeklerim
Tek bir gözyaþý damlasýna hükümsüz kalýyor hayat
Bir yerlerde sevda aðlýyor, akýyor aþk yaþý...

Bir tren geçiyor uzaktan
Raylarý uzayýp gidiyor turuncu gökyüzüne doðru
Bir vagon, tek valiz, kýrýk bir kalp
Ýþte bu kadardý hayatýn özeti
Gönlüm acýyor
Bu ütopyada yerle bir oldu
Bu daðlar da can sýkýyor artýk,
Ýnatla ufku kapatmak ister gibi.
Bu okyanuslar çok saçma, o mavi batýyor ruhuma
Bu kadar gamla dolmamalýydý, bir ömrün seyir defteri...
Ben büyük hayaller hiç kurmadým ki.
Gönlüm acýyor...
Belki
Belki herkes gibi baksaydým yaþamaya,
Sonucu böyle olmazdý hikayemi...

Ah be aksakal
Senin yaþýn ihtiyar
Benim ruhum çoktan ölmüþ...
Ne yerliyim bu evrende, ne de yersizim
Bu dünyada bir ben vardý
Belki ben bile bunun farkýnda deðildim
Ah be aksakal
Bu göçler çok yoruyor ruhumu...
Oysa ben yerleþik bir hayata hasrettim
Bu vagonlar sessiz,
Valiz hafif,
Kalp hep kýrýk...

Týrnaklarým kanýyor aksakal
Týrnaklarým kanýyor
Bu kadar gam çok geldi hayatýmýn seyir defterine.

Cinsel bir çiftleþmedir acý ve hayat.
Acýnýn döllleri sarýnca hayatý,
Doðuruyor hep hüzünleri...
Çok fazla aksakal!!!
Bu kadarý çok fazla...
Aksal vur þu hüznü þakaklarýndan
Öldür bu yavrularý istemiyorum,
Çok büyümüþler aldýramýyorum onlarý.

Ben gidiyorum aksakal
Bir ölünün iç çekiþlerinde gizli bu dünya
Ben sevmedim hayatý
Turuncu gökyüzü diyorum aksakal
Turuncu gökyüzü
Güneþin battýðý deðil, doðduðu zaman,
Ben ölmek isterim o an.
Çünkü bu benim için son deðil aksakal,
Bu benim için yeniden doðuþ.

Ey bu hayatýn aðýr yükleri
Ey bu hayatýn ikinci yüzleri
Oysa bu hayat bile ölüme gebeydi...
Kanýyor týrnaklarým aksakal
Acýyor gönlüm
Üþüyorum aksakal
Çok üþüyorum
Bu toprak, bu güneþten daha mý sýcak...?


Tuðba Topal

Sosyal Medyada Paylaşın: