BENİ....
Gönül sarayýndan sürgün ettiðim,
Doladý zülfüne lal etti beni...
Sükuta gömüldü yaralý gönlüm,
Þakýyan bir bülbül dil etti beni...
Tükendi yollarým bitti umudum,
Çaresiz dertlere yol etti beni...
Meyvesiz dallara atýldý kolum,
Dikenli çalýya dal etti beni...
Kimsesiz bir garip gibi ölürken,
Ucundan tutulan sal etti beni...
Mutluca yaþarken alýn terimle,
Bir deli gedaya kul etti beni...
Çakallar gölgemde nimet toplarken,
Muhtacý himmet pul etti beni...
Sevdalar gönlümde çiçek açardý,
Bir köhne virane dul etti beni...
Gözyaþlarým pýrýl pýrýl akarken,
Boz bulanýk bir yaþ sel etti beni...
Muhabbet baðýnýn gülüydüm her an,
Uzaklardan bakan el etti beni...
Sevdanýn alevi kordu gönülde,
Kapýsýnda mecnun del etti beni
Musa DOÐRUER(Teslimi)
06 Ekim 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.