HAYAT...

Hayat senin yükün öyle aðýr ki,
Okkasýyla gelse hafiftir daðlar...

Bir mazlum ahýný duysa yüreðim,
Gözümden kanlý yaþ acýyla çaðlar...

Nice yiðitleri mezara gömdün,
Önünde diz çöktü asýrlar çaðlar...

Benim deyip;konaklarda yaþayan,
Beli bükük gitti beyler ,aðalar..

Bir mavi boncuðu verip gülersin,
Sende vefasýzlar hep gönül eðler...

Bin katre-i zehri verdin gönlünce,
Senden vefa görmez ölüler saðlar...

Bazen tufan olur; yere yaðarsýn ,
Hýþmýnla devrilir nice otaðlar...

Nice çiçeklerin boynunu büktün,
Mihnetinle çöle döndü þen baðlar...

Hep güçlüden yana kucak açarsýn,
Verdiðin mihnetler garibi daðlar...

Bir gün gülem dedim; hep yanýlmýþým,
Söndü umutlarda kutlu çeraðlar...

Acep bir gün bana güler misin sen.?
Gider mi gönlümden uzlet meraðlar...

Bin ah çeker gönül; mihnet zillettir,
Aðlar gönlümde ki sevgiler aðlar...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
05 ekim 2015





Sosyal Medyada Paylaşın: