KORKULUK

Bir korkuluk gibiyim, ortasýnda Dünyanýn.
Canlý mý cansýz mýyým, vallahi bilmiyorum.
Ne kelebek ne bir kuþ, tek canlý benim sanki!
Titreyen yaprak gibi, öylece bekliyorum.
*
Bir insan sahtesiyim, ottan çöpten samandan.
Kargalar bile korkmaz, konarlar kollarýma.
Korkuluðum dedim ya, korkulardan korkuluk.
Yüzüme bakaným yok, yok bakan yollarýma.
*
Bütün insanlar ayný, ben gibiler korkuluk.
Sustukça susuyorlar, her birisi bir korkak.
Suyun baþýnda Nemrut, kelle paça sayýyor.
(Orta)nýn (doðu)sunda, yok kimse suça ortak.
*
Korkuluk insanlarýn, korkulu liderleri.
Dinle imanla süslü, kulluk satýþýndalar.
Kör korkulu kulluklar, kayýp hayatlarýyla,
Ecelsiz ölümlere, mezar satýþýndalar.
*
Korkuluk gibiyim ben, ortasýnda hayatýn.
Canlý diri olmaktan, vallahi utanýyorum.
Korkuluk hep yerinde, kaçan benim sürekli,
Yazýk insanlýðýmý, üstümde tutamýyorum.
*
Bekliyorum ben insan, öylece bekliyorum.
Zamansýz ölümlere, adaylar seçiyorum.
Korkuluk rollerimle, susuyorum sadece.
Bin yýldýr on bin kere, insanlýðý eziyorum.
*
Çanak yalayanlarýn, en iyi korkuluðu,
Þu insancýklar var ya insan olamýyorlar.
Ben korkuluða bakýp, kurþuna tutuyorlar.
Gerçek korkuluklar kim, kimdir bulamýyorlar.

Þuayipodabaþý…
20.07.2017/Kepez/Ç.Kale

Sosyal Medyada Paylaşın: