Olaydın Ama Olamadın

Hazan nevbaharý götürür iken
Hatýr için “tohum” eken olaydýn
Ben sana sarmaþýk olup sürürken
Sen gülün baðýna diken olaydýn

Kendine pay verme “üzüldüm” diye
Hicrana gark olup süzüldüm diye
Vakitsiz hesapsýz çözüldüm diye
Derdi bilen deðil “çeken” olaydýn

Hazan vurmuþ dalda yaprak kururken
Kurumuþ yapraða ayaz vururken
Ben sana dörtnala koþup dururken
Olmadý, “tek ayak” seken olaydýn

Verdiðim deðerin onda birini
Verseydin razýydým.. Elin kirini
Neyleyim ötede, “ölün, dirini”
Kýnayý dünyada yakan olaydýn

Ne yarama merhem, ne derde derman
Bana zulmün için yazýlmýþ ferman
Ateþler içinde, sen zaman zaman
Yanarken yüzüme bakan olaydýn

Ýntizarým sana, hey! .. Anlasana
Yaðmadýn, anladým, bir damlasana
Ne kadar uzaksýn, “adýmlasana”
Vuslatý umuda çakan olaydýn

Alev alev yanan ateþtim, kor’dum
Boþ yere üzülüp kendimi yordum
“Bu aþk yarasýdýr, geçer” diyordum
Sabrýma madalya takan olaydýn

Gayrý “sen yoluna”, var git! .. Karýþmam
Ne istek, ne heves, “aþk-la barýþmam”
Ben artýk gülen bir yüz’e yakýþmam
Gözümden yaþ diye akan olaydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: