Umudumu Tükettiğin Gün Öldün...

Zaman su gibi geçti ne kaldýysa anlamsýz
Feleðin iþine bak! .. Ben aðladým sen güldün
Nefes almak “Yaþamak” deðil ki ah! ..Vefasýz
Sen benim umudumu tükettiðin gün öldün! ..

Evvel zaman içinde gönül ararken yari
Buðulandýn düþümde ne duru’sun ne ari
Bir insan iki kere can vermez ki, firari
Sen benim umudumu tükettiðin gün öldün! ..

Vaki midir geriye, dönüþü gidenlerin
Gülüm dedikçe sana, dur! .. Dedi dikenlerin
Ýnanma sözlerine, “unutmaz” diyenlerin
Sen benim umudumu tükettiðin gün öldün! ...

Aþk-ta tekerrür olmaz, tekerrür; aptala has
Sen neden hüzünlendin, bu ne keder, bu ne yas
Geç Mecnun’u, Ferhat’ý, ne örnektir ne kýyas
Sen benim umudumu tükettiðin gün öldün! ..

Ölen dirilmez gülüm, o ahret-e münhasýr
Ne üstüme güneþ ol, ne topraðýma hasýr
Ömür deðil, gönlüm de, yaþardýn ya bir asýr
Sen benim umudumu tükettiðin gün öldün! ..

Varsa soracak sual, bana deðil aþk-a sor
Vekaletimi aldý, bu girdap, bu anafor
Diyorsun ki; “Sen yoksan benim yaþamam çok zor”
Sen benim umudumu tükettiðin gün öldün! ..
…………….
Tanrý taksiratýný affetsin! ..
Sosyal Medyada Paylaşın: