Gayrý bana hayatta, bana; “ölümdür düðün” Gecenin rengi var ya!.. Al’a ihtiyacým yok Akþam hüsranla yatýp, periþan kalktýðým gün N’olacak bilmesem de “fal’a” ihtiyacým yok!..
“Þifa” olsa da elma, yemem ben, “Havva” için Eðilirsem namerdim derdime deva için Þikâyete gerek yok “lüzumsuz dava” için Avukata, paraya, “mal’a” ihtiyacým yok!..
Çizdim adýný, sildim, yakýp tarumar ettim Sen gönlümü yýkmýþtýn, “yeniden imar ettim” Yaraydý ya yüreðim, bir güzel týmar ettim Yüzer giderim þimdi “sal’a” ihtiyacým yok!..
Bilir misin ne yazar, ne söyler özgeçmiþim Ben “kýldan tüyden” deðil, özümden vazgeçmiþim “Aþk” kadehte yetmedi!.. Testisiyle içmiþim Gül tadý damaðýmda “yal’a” ihtiyacým yok!..
Suç mu iþledi gönlüm? Peki!.. “Onu fiþledim” “Ama” diyen beynimi, beynimi de þiþ’ledim Neden kýzarayým ki, kabahat mi iþledim?! Yüzümü örtmek için “þal’a” ihtiyacým yok!..
Gölge etme bu yeter!.. Baþka ihsan istemem Uzanamadým diye, ben; “ciðere pis demem” Þayet yola çýkmýþsam, bir daha da vazgeçmem Dudaðýndan çýkacak “kal’a” ihtiyacým yok!..
“Kadir Albayrak” Sosyal Medyada Paylaşın:
kasev Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.