rosa blanca.

aþk...
yokluðumun derin kýyýlarýdýr.



mavilikte
sesizce uzanan
kum tanelerinde
zarifce esen rüzgar



gül yapraklarýnda
buram buram seffaf
damlacýklarda derin giz
yorgun duran gece


omuz kafesindeki ince cýrpýntý
kacýp kacýp yürekten
ruha üfelenen yanký
alevlerinde tütsu sevgi



bir bakýþý ile
icimi yanarak
duman eyleyen
küllerimde yeniden doðan



aþktýr
ölümden daha cok yaþatýlan
ruha üflenen sarmasýk ucukluk
delice bir yanký kaybolup geri gelen


tutunmak
derin yarda
son durak
yokluðunda



hoþ
varlýðýnda
hoþ.

...
Sosyal Medyada Paylaşın: