YALNIZ SEN TUT ELLERİMDEN HAYAT

YALNIZ SEN TUT ELLERÝMDEN HAYAT


Hayatýmýn devre dýþý býraktýðým zamanlarýný düþünüyorum!
Kendime çok haksýzlýk ettiðimi,
Zamanlarýmý boþa hiç ettiðimi,
Nerelerden nerelere geldiðimi...


Þimdi hiç aklým yokmuþ diyorum!
Hiç caným yokmuþ,
Hiç ben yokmuþum hayatýmda,
O varmýþ bu varmýþ!!!


Ben ne çok haksýzlýk etmiþim kendime.
Ne çok darbe yemiþim kendimden.
Atmýþ fýrlatmýþým benliðimi,
Kýsaca bir varmýþým bir yokmuþ!!!


Kapsama alanýndan çýktýðým zamanlarýmý düþünüyorum!!!
Kendime gelemeyiþlerimin sebebini,
Suya sabuna dokunmayan hayallerimin bile,
Olmayýþlarýndaki serzeniþlerimi...

Artýk tut hayat ellerimi,
Hiç býrakmamacasýna,
Ben varým ya!
Senin hayat olarak adlandýrdýklarýnda da!!!


Kýrk yýllýk hayallerimi düþünüyorum,
Kýlý kýrk yaran düþüncelerimi,
Kendime ne iþkenceler etmiþim, diyorum!
Hayat artýk býrakma beni!!!


Saçlarýma kar yaðsýn isterse,
Hayat belimi büksün isterse,
Acýmasýzlýðýnda kavursun isterse,
Yalnýz sen tut ellerimi hayat!!!


Demet Akyürek
Sosyal Medyada Paylaşın: