GEÇMİYOR ANNE
GEÇMÝYOR ANNE
Yarým kalmýþ baharlarýn yangýnýnda yaþadýk biz.
Aðýtlar yaktýk giden sevgililere,
Hiç baharlar yaþamadýk sevdiklerimizle,
Öpsen geçer mi þimdi anne?
.
Anne taþ duvarlar ördük yüreðimize,
Çatý bile yaptýk o duvarlarýmýza,
Kýrdýk tüm hayallerin pencerelerini,
Öpsen geçer mi acýlarým anne?
.
Maksimum sevgi verdik, deðmeyen yüreklere,
Hep aðlayan biz olduk.
Tüm yaðmurlarý biriktirdik gözlerimize,
Önceden öpünce geçiyordu anne!
.
Kitaplar yazdýk, anlatamadýk sevgilerimizi.
Þiirler yazdýk, deðmeyen sevgililere.
Evlat bile dedik baðrýmýza bastýk.
Artýk öpsen de geçmiyor acýlarým anne!
.
Çocuktuk her þeye inanýrdýk,
Sarýlýnca huzura dolardýk,
Öperken geçerdi tüm acýlarýmýz!
Artýk neden öpsen de geçmiyor anne!
.
Bizde mi eskidik anne?
Yoksa hep mi yarým kaldýk?
Yandýk kavrulduk çok yaralar aldýk!
Öpsen de geçmiyor acýlarým anne!!!
.
Yarým kalmýþ baharlarýn yangýnýnda yaþadýk biz.
Geçti sandýk bitmeyen acýlarýmýz.
Kanadýmý ömrünce anlayamadýk.
Geçti sandýk acýlarýmýz geçmemiþ,
Hiç geçmemiþ anne!!!
Demet Akyürek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.