DÜŞERİM BIRAKMA BENİ

Tüketilicek bir sevda deðil,
Sana olan baðlýlýðým.
Günahlarýnýn bedeli olarak , bedenimi
Ateþlere atarak sevdim seni.
Çok özeldin, su gibi duru
Yalýn ve güzel yüreðin,
Lakin uzaklýðýn...
Ýþte tüm olumsuzluklara raðmen,
Hasretinin özleminde,
Yokluðunun acýsýyla sevdim.
Yitirmedim bende ki seni.
Temmuz’’un sýcaklýðýnda buz kesen gecelerde
Üþüyorum sensiz...biliyor musun?

Bu kaçýncý gecedir; ben sensiz, sen bensiz
Hasretinin eskitemediði,kulaklarýmda yanký sesin
Duy sesimi bitanem...özledim seni.
Gülümseyen yüzünü,yosun gözlerini,
Suya hasret toprak gibi bekledim.
Tam unuttuðumu zannettiðimde,
Cama vuran yarasanýn gizeminde,
Sen gelirsin yeniden düþlerime.
Birlikte yaþanýlanlar gelir birer, birer.
Tutku deðil, heves deðil
Sen nefes bildiðim,
Seni sen olduðun için sevdiðimsin yar!
Aþk ve sevgi ayracýnda, bütünlüðünde
Bedenin deðil, yüreðindir asl olan.
Gözlerimden gitmeyen, perde olan
Gerçeðimdir hayalin.

Yorma kendini,çabalama
Beni anlamak için.
Bakma papatya fallarýna da,
Ýnanma sakýn! söylemezler doðruyu
Gir kalbime, gör kendini, uðraþma,
Arama , kelimeler aralarýnda,
Arnavut kaldýrýmlarýnda,
Veya sisli bir sokak lambasýnýn dibinde,
Bulamazsýn benden bir iz .
Gün doðumunun sancýsýnda...

Öylesine alýþtým, öylesine özlüyorum ki,
Bir ýþýk ol, gel gir dünyama.
Kýzgýn kum taneleri ol,yak bedenimi,
Her rüzgar esiþinde daha çok sarayým seni.
Olmasan da yanýmda aþkýn yeter bana.
Kör bir kuyuda gibiyim,
Tut ellerimden çýkar beni,
Býrakma düþerim...




Refik
24 . 01 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: