Ben giderken en çok seni býraktým geride. Yere damlayan bir kaç damla göz yaþýmý bir de Ben giderken.
Ben giderken Eylül dü. Yapraklarýný döküyordu aðaçlar, Yerlerde sap sarýydý yapraklar Ben giderken.
Ben giderken sana bu canýmý býraktým, Bir de senli yaþanmýþ hatýralarý, Bir damla göz yaþýn olarak aktým belki de gözünden Biliyorum aðlamýþsýndýr sen, Ben giderken.
Sakýn sorma bana neredesin diye, Her gece ama her gece yanýndayým eþ ruhum. Bedenin bir kýlýf olduðunu unutmadým Sana doðdum her gece ay misali, Ben giderken.
Ara sýra uðra sende benim yanýma, Bir minik hercai ek benim topraðýma Bir damla su ver ara sýra, Ben bir çok hercai býraktým Bilirsin ardýmda.
Ben giderken seni býraktým sanma, Sakýn sanma bensizsin, Bir ýlýk rüzgarla tenindeyim bazen Bazen bir kelebek olur konarým yakana, Sen benim eþ ruhumsun, Sana ruhumu býraktým caným, Ben giderken. Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Pal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.