Unutursun... Elbet bir gün mecburen unutursun. Zaman kamçýlarken sýrtýný acýmasýzca Bu acýya dayanamazsýn unutursun. Her ne varsa benden sana hatýra, Bir gün dalmazsýn benli anýlara, Unutmak zorunda olacaðýn için, Bir kenara býrakýrsýn büyük aþkýmýzý, Unutursun...
Dilinde vede kalbinde hiç bir iz kalmaz, Birlikte beraber gördüðümüz her þeyi Bir gün gelir unutursun. Saksýya diktiðimiz hercai menekþe solar, Bir süre sonra kafesteki kuþumuz Hakkýn rahmetine erer. Eski eþyalarý çýkarýrsýn bir bir elinden, Unutamam deme sakýn unutursun.
Zaman bütün yaralarý daðlar, Sadece ufak bir iz kalýr geride Ona da bakmayý zamanla unutursun, Unutursun......... 16-01-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Pal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.