Rüzgâr deli esiyor, çiçeklerse akýllý, Aðaçlar coþku dolu, minareler ezanlý, Gök kubbede hoþ seda, gönlümün dualarý; Yaðmur gibi yaðýyor, gözlerimin yaþlarý…
Gözlerimde yaðmurlar, üþüyorum çok soðuk, Padiþah gördüm sandým, baþýnda koca kavuk, Zirveyi bulamadým, var olmadý hiç doruk; Yaðmurlar gözlerimde, aðlýyor ‘Ben’li çocuk…
Daðlar duman örtülü, bulutlarda yaðmurlar, Gözlükler gözlerimde, yaþlar bulaþmadýlar, Ötüþüp výzýldamýyor, kuþlar ve arýlar; Gülmüyor insanlar, tebessüm ne bilmiyorlar…
Güneþi bulutlar örtse de, aydýnlandý etraf, Yollar yaðmurdan çamur, gözlerimde her taraf, Rüzgâr tenime deðiyor, ki esiyor saf saf; Yaðmurlar gözlerimde, gökyüzü neden tuhaf?
H.Kübra YILDIRIM Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.