OCAKLAR
OCAKLAR
Ocaklar yanar dumanlarý kývrýlýr.
Üzerinde bir kara tencere bulunur.
Odunlar yanar ,altý bir deli hâr,
Ocaklar da piþer köylüye ikramlar.
Bir baba ocaðýdýr ,birde asker ocaðý,
Bitmez ikisinde de sevgi sancaðý.
Gelinler çýkar ,bu ocaktan damat evine,
Ýki ocakta da doyulmaz tatlý hikayelere.
Topraðýn sinesinde yatar kara elmasým,
Kömürler çýkar madencinin el emeðinden.
Bir kara adam sesi yükselir kara tünellerden,
Bir feryâd çýnlar yerin en derininden.
Ocaklar vardýr yakýlmasý mübarek bir çay deminden,
Ocaklar vardýr ,güller fýþkýrýr her yerinden.
Ocaklar vardýr , mevsimi kýþ olan hüzünden,
Ocaklar vardýr ,dumanlarý tüter sevgi selinden.
ZEHRA 🐞YÜCEL(22.1.2018)23.23
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.