Topraða ram oldu gözlerim büsbütün Yaðmurdan kestim ümidi Kaçýncý gecede bilmem terkettim uykuyu Rüyalar görmeyeyim diye kâbuslu Kocaman yalanlarla avuntuluydum Küçücük muþtularla umutlu Yalýnayak yürümeyi özledim vahalarda Bunca çöl deryasýný adýmladýktan sonra Yýllar yýlý var ki duyduðum özlem Kaçtýðým çile Gözlediðim bahar Hep birbirini tekrarlamýþ durmuþ. Oysa topraktan doðar bütün umutlar Düþünce yaðmur topraða Kahrolur yeis Dirilir yedi baþak veren tohumlar Ama yaðmur unutmuþsa yaðmayý Küsmüþse topraða Artýk çaresi kalmamýþtýr ölümün
Çorak gönüller Çorak vadilerde ne kadar yaþayabilir ki? Kaç bahar özlemine dayanabilir ki? Hangi saki ab-ý hayat tasýný yetiþtirir ki? Nereye varýr bu gurbetlik hali Bu tenhalýk girdabý? Bütün varýþlarýn kýblegâhý Vuslat deminde saklý Buðusu bütün baþlangýçlarýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirsayıklayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.