SERZENİŞ

Deðiþti günümüzde, deðiþti Müslümanlýk.
Nabza göre þerbetler, her elde bir yaðdanlýk.
Giyim kuþamda devrim, yeni imaj tesettür.
Herkeste bir gösteriþ, dilden düþmüþ tefekkür.

Allahýn adý reklam, kalabalýk dillerde.
Kur’an-ý Kerim sade, kitap olmuþ ellerde.
Korkuyla anarýz hep, Allahýn tek adýný.
Unutup ta gitmiþiz, sevgi olan yanýný.

Zulmü alkýþlayanlar, çoðalmýþlar nedense.
Ümmeti Muhammet’e, yardým etmez hiç kimse.
Çok Müslüman ilgisiz, hak yolda kardeþine.
Adalet hak getire, herkes kendi iþine.

Vicdan Fizan’a kaçmýþ, hep izinli merhamet.
Fakire ölürken de, söylerler aman sabret.
Merkezinde Ýslam’ýn, gözler kapalý bakmaz.
Ölen Müslümanlara, bir damlacýk yaþ akmaz.

Ölen ve öldürenler, söyler Allahu Ekber.
Böyle zalimi zulmü, söyle kimler destekler.
Her bir bela müstahak, ya kader ya da fýtrat.
Cennet gibi Dünyada, yürünen her yer sýrat.

Zengini müslümanýn, dertsiz kumda kafasý.
Her gün zevki sefada, çok çok fazla havasý.
Nedense yoksulluðu, Allah bizlere vermiþ.
Aþaðýdan yukarýdan bizi boþuna delmiþ.

Ýsteriz hep Allahtan, çalýþmadan yatarak.
Aðzýmýza düþer mi, aval aval bakarak.
Bir tek icadýmýz yok, þöyle insanlar için.
Ne bir aþý ne ilaç, okunmuþ suyu geçin.

Girmiþ siyaset içine, en masum insan bile.
Ummadýðýn adamda, bin bir dümen ve hile.
Allah yar ve yardýmcýn…, diye baþlýyor söze.
Ýþte bu arif sözle, giriyor tamda göze.

Telefonda ilk kelam, selamünaleyküm.
Ardýndan da geliyor, boþ laflar kem ya da küm.
Yavþakca gülüþmeler, iþ bitiyor çok tatlý.
Allaha emanet ol, sözünde sýrlar saklý.

Adam sözle besliyor, inancý ve imaný.
Dilaltýndan yürütüp, pazarlýyor samaný.
Kendine uydurmuþsa, bir cübbe ile þalvar.
Senin Müslümanlýðýn, nedir ne iþe yarar.

Kendince yorum getir, ayetlere sureye.
Þeytan salar sokaða, melek baðlar direðe.
Bir lokmayla hýrkayý, hep tavsiye edenler.
Ara vermeden her yýl, çok kez hacca gidenler.

Ne zanneder kendisini, kara çarþafa bürünenler.
Her tarafý kapkara, gözleri görünenler.
Biçareyim naçarým, kim imanlý kim ehil.
Yüzüme gülen Hamza, için de Ebu Cehil.

Herkes bir bukalemun, rengi ortama uymuþ.
Komþular aç yatarken, kim týka basa doymuþ.
Gizleniyor içinde, müþrikten daha müþrik.
Azmýþta birçok kiþi, sade yüzünde müþfik.

Geziyorlar imanla, aslýnda hepsi fasýk.
Kendi sesleri arþta, Allahýn sesi kýsýk.
Bu nasýl sapmadýr ki, herkes olmuþ bir Haris.
Yanar Ýslam beldesi, söylerler her yer Paris.

Þu fani boþ âlemde, insana zulm etmeyin.
Ne olacak halimiz, Allah için söyleyin.
Ýnanan þu gönlümde, dilimde Lafza-ý Celal.
Öldürmek zulüm haram, gülmek güldürmek helal.

Kurtar bizleri þerden, münafýktan þeytandan.
Kâfirleri kovalým, þu kutlu meydandan.
Gerçek olan müminler, saf tutalým el ele.
Dinsin gönlümüzdeki, vesvese ve zelzele.

Din adýna öldürmek, olmaz Allah kelamý.
Öldürürsem bir caný, Allah versin belamý.
Allahü Ekber deyip, kelle kesen cahiller.
Ýçi boþ konuþmuyor, susmuþ hep mahfiller.

Bitmez din tacirleri, her devirde vardýrlar.
Ýçi boþ adamlarý, alýrlar kandýrýrlar.
Utandým olanlardan, bu çaðda bu devirde.
Alkýþlýyorlar zulmü, kimileri seyirde.

Yaþamak büyük utanç, bir zulüm bu âlemde.
Bütün suçlar yazanda, günah yoktur kalemde.
Birliði yok Ýslam’ýn, ayrýþma hat safhada.
Çoðumuzun gönlü boþ, hangi mümin takvada.

Ümmet-i Muhammet’le, derdim tasam yok benim.
Çýkar için Allah diyen, baðrýmda bir ok benim.
ODABAÞI aðlama, eðilme bir elif ol.
Allahýn izinde yürü, açýlýr sana her yol.

þuayipodabasi...
09.10.2015/Kepez/Çanakkale

Sosyal Medyada Paylaşın: