MEHMETÇİK ve AFRİN

Baba ocaðýna, ana yurduna
Mehmetçik Afrin’den, zâferle dönsün.
Savaþta, barýþta ve insanlýkta
Güzel olan ne var, her þeyde önsün.

Kýþlada, koðuþta; evde, yuvada
Vâdide, daðlarda; hem de ovada
Karada, denizde ve de havada
Kutup yýldýzýsýn herkese yönsün.

Ele güdülmesin, kendisi gütsün
Mehmetçik bacasý, dâima tütsün
Düþmanýn damýnda baykuþlar ötsün
Sana yan bakanýn, ocaðý sönsün.

Millete hizmet et çilesini çek
Soylu tohumlarýn en güzelin ek
Dünya var oldukça kýyâmete dek
Seni kim anarsa, tâzimle ansýn.

Zâlimden gayriye kaþ eðilmesin
Kuru þöyle dursun, yaþ eðilmesin
Kolun bükülmesin, baþ eðilmesin
Dumanýn gür çýksýn, ocaðýn yansýn.

Cepheye birlikte, biz gideceðiz
Nefse çoban olup, biz güdeceðiz
Hep iftihar ettik, hep edeceðiz
Tarih boyu bize; þerefsin, þansýn.

Kimseye ettirme, aman ihânet
Her yerde her zaman, göster metânet
Bu vatan bu bayrak, sana emânet
Damarlarda atan, en temiz kansýn…

20/01/’18
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: