Avuçladýkça yaþamýn delinmiþ yelkenlerini Yorgun bir yürek olup seriliyorum kendime Soluðumu rüzgâr sürüklüyor çok uzaklara Kayýp bir yýldýz olup çekiliyorum derinliðime
Sessiz sedasýz bir gönül yarasý bende büyüyen En uzaðadýr yolculuðum, gülen insanlar ülkesine Bilmediðim bütün çiçekleri resmedip þu yüreðime Yine çok uzak bir menzilde sana dermek istiyorum
Ardýmda isimsiz onca ölüler, yaðmalanmýþ gömütlükler Gözyaþlarýný içen çocuklar arasýndan geçip sana geleceðim Emsalsiz maviler, devasa yeþiller biçeceðim narin bedenine Düþleri topaç yapýp çeviren çocuklarla ben sana yürüyeceðim
Bilesin ki sevda bakýþlým, denizleri tuza çeviren hep zamandýr Sevidir yüreðimdeki asil ýslýk, ölüm bulutlar ülkesindeki hazandýr Demli gözlerine baðdaþ kurup oturdum, keyfi kederim ah aþktýr Hýrçýn bir dalga olup al beni kollarýna, sevgin en huzurlu limandýr
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.