SENİ DÜŞLERKEN

Aklýmýn bir köþesinde hiçliðim
Diðer yanýmda aðýr basýyor sevgisizliðim
Buz daðýnýn görünmeyen yüzüyüm
Kopan her bir parça da erir giderim

Hayallerim hep böyle tavan mý yapacak
Düþlerimin eriþilmez zirvesindeyim
Görmese de gözüm hiçbir þeyi
Tükeniyor bak yaþama gücüm

Alýþmak çok zor sensizliðe
Nefes almak bile imkansýz
Meðer ben sensiz bir hiçmiþim
Ýsyan ediyorum böyle kadere

Kýrýldý kalemim verildi hükmüm
Yargýsýz infaz edildim
Sürgünüm hüzün zindanlarýna
Cezam müebbet

Güneþ ýþýðý girmez odama
Gündüz mü gece mi belli deðil
Yosun kokar odamýn duvarlarý
Sigaramýn biri yanar biri söner

Geçmek bilmez uykusuz geceler
Volta atmaktan sýzlar ayaklarým
Acýtsa da prangalar canýmý
Aðlamak çözüm deðil dayanmalýyým

Yüreðimi daðlamýþ vurmuþum mühür
Gidiþin oldu kopan kýyametim
Bilemezdim aþk acýsýnýn bu kadar dayanýlmaz
Gecelerin uzun olduðunu

Yüreðimin isyanýdýr iç çekiþlerim
Gözyaþlarým aldatmasýn seni
Limanda ki sevda gemisinin son yolcusu sendin
Koþar adým gidiyordun elinde valizin
Hadi koþ geç kalma
Çalacak birazdan bizi ayýran siren sesi
Keþke gitmeseydin

Kalmadý kýyýlarýmda seni hatýrlatan hiçbir þey
Her vuran dalgada silindi ayak izlerimiz
Harabeye dönmüþ sýðýndýðýmýz balýkçý kulubesi
Hayata dair bir yaþam belirtisi yok
Duyulmuyor artýk martý sesleri
Ne uçurumlardý bizi ayrý koyan
Ne de mesafelerin uzaklýðý
Yürek yüreðe olmadýktan sonra

Ben senli hayallerimden hala çýkamadým
Kulaklarýmda çýnlar sesin
Bir meltem esintisi saçlarýmý okþar
Ýçtiðim beþ çayýnda seni düþlerken
Seni sevmenin bir adý da özlemmiþ ...




Refik
18 . 01 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: