icimden geldi.

unutamazsýn...






kör yalnýzlýkta kalamayan senlerini
tutup tutup rüzgarlara savurursun acý telaþlarýný
eðilirken boynunun her gerdan kývrýmlarýnda
bir ses icinden acýyçak gönül defterinden bir yaprak hep kalacak
üzüntüler icinde piþerken soðuk kalbin acýkaçak




geceler kirpiklerinde damlalarýný sayarken
hüzün kovan kuþlarý saracak gövdende bir his konuþacak
sabrýn nedemek olmadýðýný kücülürken nefesin cýldýracak
bin korkular öldürecek bir pismanlýk yanacak anýlarda gizi



telaþlar yüzünün her noktasýnda kuruyacak
kaldýrýmda ayaklarýnýn izi her yön baþýný dönderecek
aldanma diyen tüm dostlarýn susacak
elinde sadece unutamadýn güller kuruyacak




her yaprak sana bakerken cüreyecek cennetindeki masumluðun
inanmadýðýn her cerse satýr satýr dolaþacak ruhunda
iç viçdanýnda habersizce güleceksin kaldýðýn dört duvarda
süngüler yeþerecek gün doðumdaki gölgelerle



amacsýz yaþarken yaðmurda ýþlanacak kuruyan kalbin
giderek el sallayan her sevgin dizlerinde yumru gibi aðýrlýk katacak
hýrslarýnla ölmeyi alýþacaksýn her gömdüðün yürek uykunda aðlayacak
ve bir gün aslýn senden hesap soracak


deki günahýmý yaþatmadým
ben öldürürken icimi
sen hiç yoktun
aldanýrken.

?

-

ben,
hiçlikte
sonumu kazarken erken
yoldaþýz bir ölü uyku boynunda



kücük minicik virgüller
satýrlarda yalan sözcükler
i mgenin edatlara sýðdýramadým onca duygularda
gizmiydi gölgeler yosundu artýk bana kalan irdisikler


hala yazmak ve yaþatmak aþk mý
uzaklara sýðmayan resimlerde bir hiçi
ve olmayan hatta dolmayanmý
cana eklemler tutmaz ki


cýkýktýr
cünkü kýrýlan kemik
akan kandamlasýnda yanan
yürek deðil



kalemdir...
ve
sayfam artýk kýrýktýr.



;

bü gün ay
ve gece cok güzel...


:)
Sosyal Medyada Paylaşın: