ELVEDA

Ne zaman durupta baksam aynaya,
Kýrlaþan saçýmý artar görürüm:
Yýllarca kurduðum sonsuz hülyaya...
Ölüm kementini atar görürüm.

Çaresiz bir demde çekmeden ahý,
Vuslat hasretiyle,bekle sabahý;
Bükmeden belimi nefsin günahý...
Dertleri derdime katar görürüm.

Arsýzca yaþarken yaklaþýr ecel;
Gidenler seslenir "HAYDÝ SEN DE GEL"
Yolcuya bu yolda kim olur engel;
Halimi mizanda tartar görürüm.

Uyan, sen de uyan "Ey gafil geda"
Elveda umudum,artýk elveda!
Þu fani aleme etmeden veda...
Ölmeden ölümü tadar görürüm.
Sosyal Medyada Paylaşın: