ağaçlar ayakta ölür...

þaclarýndan akar yýldýz
parlatýr geceyi
hüzünler toplarým
eksilmeyen dar yaþama



berki mevsimler büyütürüm
eksilmeyen anýlarda
soðuktu bir ayrýlýk gününde
ne zaman gözyaþý



nede eksilmek bu gün
inadýna yaþarým



yaþlandýðýmý göremeden
saçlarýmda beyazý düþürmeden
gecer dediler
eksilmeden yorulmadan



acýta acýta kanaya kanaya
tükenmeden.



silinsin dedim
durmuyorsa bu az yamuk dünya
cevresinde yakýyorsa güneþ
tek elden geliyorsa vakit nasýrlý ölü ise



yaþamak nedirki ,
kaybedilse acý nefes alsan nafile..



derdim ütüsüz sokak
elim cizik kedi siyah
virana bu bitmeyen kör kýzýl alaca düðümler
catýsýnda kefen yükü sýðmayan yoksul sabýr.




yüreðimde kýrýlmak varken bir söze
beynimde dolasýr lakýrdý kalabalýk hece
durmasam birikse umut denen cehalet künye
alýr gidermi karanlýkta kalamayan toz güzlerim



yaðmurun bir suçu yok
ýslanmak keyifdi.




,

Sosyal Medyada Paylaşın: