gönül meyhanesi

bu þehrin sokaklarýnda yazdýðým þarkýn
meyhaneme her vardýðýmda çalmaya baþlardý
gönlümün meyhanesiydi sokaðýn
adýmladýkça dökülürdü sevda þarabý

gerçeklerin can yakan hikayesinde
hayallerin gerçekleþmeyen sentezi
hasret ile ebediyeti iliklesede
sevda þarabýnda kesilmezdi umudun sesi

sana olan sevdam ömrüm sayýlýr
çocukluðumdan alev almýþtý hayatým
seneler senesi bu meyhanede yaþar
gölgenin peþinde dolanýrdým adým adým

sorsam kelama kavuþmazdý hislerin
bakýþlarýný alý koyduðu adýmlarýnla
yaþayýþýnla sevdalý bilinirdin
bilirdim ben deðildim bu muamma

olsam, kalkýþtýðým itiraflar sukuta
bakýþlarýn dalmazdý ben uzak
bensiz yazýlacak olan yarýnlara
akýp gitmezdi zaman yaný baþýnda senden yasak

fikir deðirmenlerinde ezilen zaman
yüreðime zehir misali dökülüp durdu
ruhumu gasp edip bedenimi kölesi edinen
bil ki bu aþýðýn dularýnda ömrünü ömrüne koydu

rüya denizinde görür olsamda meþk fenerini
çözemezdim yelkenlerimin rotasý olacak
sevdanýn vuslata esen rüzgarýný
kim bilir belkide takvim sade bu denizde solacak

soluðumda dökülen sevda baharý
dualarýna adýmý yazar mý gözyaþýn
sen gelmedikçe de dinmeyecek yüreðimin harý
çýk gel ansýzýn kaç olursa olsun yaþýn
Sosyal Medyada Paylaşın: