Sen Deðilsin beni hüzünlendiren. Gecenin verdiði burukluk belki de… Sensizlik deðil haa! böyle düþündüren, Uykusuzluðun verdiði hüzün belki de
Sen vardýn bir zamanlar, Gönlümde sen vardýn. Kalbimde sen… Damarlarýmdaki kanda, Kandaki alyuvarda, Yaratýlýþýmda sen… Gecemde, gündüzümde Yanýmda her zaman,..
Gölge gibi, dil gibi; Coþkulu bir sel gibi, Nice gönülleri çalan Kýrmýzý bir gül gibi Sen vardýn bir zamanlar…
Ama þimdi sen yoksun. Ben seni yarýnlara ektim. Dünde yeþerdin, dünde soldun. Dalýný budaðýný salmadýn yarýnlara Yarýnlarý yeþertmedin, Bahar getirmedin dünyama…
Oysa ben sana; Yemyeþil bir doðanýn, Iþýl ýþýl güneþe hasreti gibi… Zifiri karanlýklarýn Berrak bir dolunaya hasreti gibi, Kýþýn bahara, yazýn yaðmura Irmaklarýn denizlere, Azgýn dalgalarýn sahillere hasreti gibi… Hasret kalýrdým. An bile yanýmda olmasan…
Ama þimdi sen yoksun. Aramam bir daha seni… Eskisi gibi gönülden, Saramam bir daha seni… Önceleri aradýysam, Anýlarda bildim seni.. Þimdi tamamen yoksun. Varlýðýmdan sildim seni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Cuma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.