Sensizlik Başladı...

Kýzýllýðýný aradým saçlarýnýn...
Denizdeki gün batýmý ayarýnda,
Ve ufuklarýn akþam kýzýllýðý tonunda.
Mora çalan, kýzýlla yanan saçlarýn...
Dalgalarý kýskandýrýp
Uzaklaþtýkça yakamozlaþan...
Kýpýr kýpýr titreþip
Kýpýr kýpýr titreten saçlarýn.
Uçsuz bucaksýz deryalara baktým öylece...
Bakýþlarýna titreyen,
Kýpýrtýlarýný aradým yüreðimin.
Dalgalarýn hýrçýnlýðýna býraktým bakýþlarýmý
Ufuktaki güneþin çaresizliðine býraktým.
Sýrtýný dönüp giden vapurlarýn yüküne,
Baþýný alýp giden martýlarýn
Kanatlarýna býraktým.
Çaresizce baktým arkalarýndan.
Gözlerim bulutlandý ufuklarýn üstünde.
Ama bir damla býrakmadým ardýndan!
Býrakmadýklarýmý hapsettim yüreðime.
Memba saflýðýnda kaldý öylece...
Bakýþlarýmý astýðým güneþin batýþýna yetiþip
Yükünü býraktý omuzlarýma gece!
Çaresizce baþlayan yüreðimin atýþýna
Kapýldý yeni bir bilmece...
Gün bitti,
Sensizlik baþladý...

Sosyal Medyada Paylaşın: