KALDIRIMLAR AÐLIYORDU Ýstanbul’un sokaklarýný geziyorum. Kaldýrýmlarý ýslaktý, kaldýrýmlar aðlýyordu! Gidenler kadar da gelenler vardý. Sanki bütün dünyanýn insanlarý buradaydý. Her renk ve her coðrafyadan, Siyah, beyaz, zengin, fakir, dertli, dertsiz ayýrmadan, Herkesi kucaklamýþ Ýstanbul. Kaldýrýmlar ýslaktý, kaldýrýmlar aðlýyordu. Toprak kokmuyordu. Çünkü her yer betondu. Tek tük aðaçlar… Diþi çýkmýþ ihtiyarlara benziyordu Ýstanbul. Halbuki her mevsim bir yerlerde baharý yaþardýk Ýstanbul’da. Baharsýz Ýstanbul’un tadý yok! Ayaðýmýzý basacak toprak yok. Her yer beton. Kaldýrýmlar ýslak, kaldýrýmlar aðlýyordu. Yorgun gözlerim, Eski Ýstanbul’u arýyordu!.. Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.