Annanem benim;
Süt gibi kokan,bembeyaz,
Koca yürekli kadýn.
Senin ilk torunundum ben.
Beni en çok,
Sen sevmiþtin sen.
En az annem kadar içten,
En az annem kadar yürekten,
Yavrum derdin bana...
Bir yýlý geçti aramýzdan ayrýlalý.
Seksenbeþ,doksan yýllýk,
Dolu dolu bir ömür seninkisi
Yüreði gibi,
Elide dünyalar kadar,
Gepgeniþ kadýn.
Sokaktan geçen,hiç tanýmadýðýn
Ýnsanlarý buyur edip,
Yemek yedirirdin sen.
Hiç unuturmuym bunlarý ben.
Bütün aile burada,
Mezarýnýn baþýnda
Benim caným caným.
Seni seviyoruz Mihrizat haným...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.