Kayýp insanlarýn þehirlerinde ne iþimiz var bizim.
Burasý Baðdat’sa,çok iþimiz var onu söyleyeyim.
Çocuklarýn aðlamasýný susturmalýyýz önce,
Kardeþimiz ya,onlar bizim dince,
Aslýnda bunun da bir önemi yok;
Ýnsan o, insan olabildiðince...
Sonra kadýnlarýn kýrýlan kalpleri,
Kadýnlýk gurularý onarýlmalý,
Hayata güven duymalý,
Kadýnlar daha þerefli yaþamalý,
Güven tesis edilmeli toplumda,
Hiç kimse birbirinin mezhebine karýþmamalý,
Ýþte bu böyle bir þey,iki üç aþamalý...
Kayýp insanlarýn þehirlerinde ne iþimiz var bizim.
Burasý Ramallah’sa,
Daha da çok iþimiz var onu söyleyeyim.
Çocuklarý dövülmüþse,
Çocuklarýnýn kemikleri kýrýlmýþsa analarýn,
Elektrik,su yoksa,
Okul yoksa,öðrenmek yoksa,
Yalýnayak,baldýrý çýplak gezmek varsa,
Ve bütün yalanlara,insanlarýn karný toksa,
Daha çok iþimiz var onu söyleyeyim.
Kayýp insanlarýn þehirlerinde ne iþimiz var bizim.
Burasý Diyarbakýr’sa,Þýrnak’sa,Van’sa,
Varoþlarda binlercesi,
Yoksulluk sýnýrýnýn altýnda yaþýyorsa,
Ve batýya gitmek için,
Otobüsler adam almýyor,taþýyorsa,
Eðitimler yarýmsa,
Dört karýlý,otuz çocuklu adamlara,
Oturduklarý evler darsa,
Kýþýn kar yollarý kapadýðýnda,
Köy yollarý beþ altý ay kapalýysa,
Kayýp insanlarýn þehirlerinde,
Daha çook iþimiz var bizim...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.