Öyle bir zaman
ve yaþanmamýþ güzellikler için
sabýr yolunda verilen güç
hüznümüze deðer belki bir gün belki suç
yine de yazacaðýz yaþadýklarýmýzý
belki de yaþayamadýklarýmýzý...
Ben bu þehirden gittiðim zaman
arkamdan göz yaþý dökmeyin sakýn
ne sevdiklerim
ne de sevmek için çaba sarf edip
yýllardýr yüreðimde biriktirdiklerim...
Ben bu þehirden gittiðim zaman
boþa deðildir gitmelerim
bilin ki incinmiþtir bir yerlerim
bilin ki ruhumda derin sýzýlar vardýr
yaralýdýr yüreðim
bazý olaylar güçleþtirdi hazmýmýzý
aldý götürdü yaþamda ki hazzýmýzý...
Kimseye kýrgýn mýyým dargýn mýyým
var tabi affetmeyeceklerim
benim de yanlýþ yaptýklarým varsa
ister af etsinler
isterse de yerin dibine geçirsinler
kendileri bilir...
Oturduðum evlerde
sokaklarda caddelerde mahallelerde
kimselere yan gözle bakmadým
kedileri köpekleri
papatyalarý çimenleri gülleri
koklayýp sevmekten býkmadým
kaldý ki insan, dost, hele hele akraba
bir adým gelene iki üç adým gitmekten
hiç bir zaman geri durmadým
yerle bir etmedim kimseyi
gönüller yýkmadým
ama artýk yoruldum hem de çok yoruldum
saçýmda her ne kadar beyazlar az ise de
hayat ve yaþananlar yordu...
Ben bu þehirden gittiðim zaman
biliyorum ki yine de girecek rüyalarýma
býrakýp gittiðim yerler
özlediðim insanlar, beni çýkarsýz sevenler
kimin gözleri ve yüreði özler ve anarsa beni
buyursun gelsin
gelsin istediði zaman
hem evimize hem de yüreðimize
ardýna kadar açarýz her iki kapýyý da...
Önce bir yaþadýklarýmýza bakýn
oturup yiyelim içelim eski günleri analým
lakin döner diye bir gün beklemeyin sakýn...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.