Yolcusuz Vagonlar Gibiydi Mahcupluğumuz

Ýncecik bileklerinden damlayan terli andý vakit
Aþk soluksuz kavrayýþlarýn dilaltýndaki pastildi
Soðuktu utangaçlýðýn, yalancý masaldý aklýndaki
Üþümüþ bir yaprak gibiydi gövdendeki diri laleler
Eskimiþ vapurlar geçiyordu kasvetli bakýþlarýndan
Ýlticaydý dudaklarýmýz birbirine, gýcýrtýlý bir yatakta
Penceredeki kirli perde rüzgârla çoktan seviþmiþti
Yolcusuz vagonlar gibiydi aþikâr mahcupluðumuz
Gözlerin korkularla körebe oynayan haylaz çocuktu
Islanmýþ kuþlar pencereden sarýlýþlarýmýzý izliyordu

Aþktý o anki yoðunluðumuz, tutkularýn kilidini açtýk
Coþkularýmýzýn hüzzam makarasýna sarýldý masallar
Yangýn bakýþlarýmýz kördü, koptu dikiþten düðmeler
Parmaklarýmýzdaki hazdý an, kýrýldý faylar ekleminden
O yosun kokulu odanýn derinliklerindeki denizatýydýk

Hangi sayfayý açsam sen oluyordu düþünüþlerim
Eskimiþ yýllarýn mor hüznünü emdim teninden
Þahlandý sürgün yargýlarýn kabarmýþ utkularý
Denizlerin dalgasýydý tutku, tuz dilimizi yaktý
Helal seviþmelerin ýslak yastýklarýnda an aþktý

Asil yakarýlarýn duruþmalarýndan söz satýra aktý
Köz oldu alev, umarsýz çýðlýklarýmýz þafaða sarktý
Bir yudum hazdýk birbirimizde, yaþlarýmýz kurudu
Ezbersiz yongalar yanýyordu göðsümüzün narýnda
Hücremdeki birikmiþ utkular karanlýðýnda sýr oldu

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: