YİTİK SEVDAMSIN

Çekmiþsin perdeyi aralayýp
Bakmýþsýn pencerenin kenarýndan
Geçer miyim arnavut kaldýrýmlarýndan
Sokak lambalarýnda görünür mü izlerim
Okumadan yaktýðýn mektuplarda
Aramýþsýn hayalimi
Yine de umutlanýp açtýrdýðýn fallarda
Ýatemiþsin kendini görmeyi
Duydum
Kurduðun hayallerin gerçekliðinde
Mutlu olup sevinmiþsin
Oysa
Her ne düþündüysen
Hep bir adým geç kaldýn
Ya da ben erkendim
Masal deðildi sana olan sevdam
Öyle sandýn sen
Sapmadýn kendi doðrundan
Ýstemedin anlamak
Bitirdin ve bittin
Yanýldým sen gibi senden
Baþkaydýn her dem sevdadan
Sana dediðim aþkým
Bilmedin
Tükettin
Yitik sevdamsýn þimdi
Arka sokaklarda puslu sokak lambalarý aydýnlýðýnda
Beklediðim deðilsin
Her sözün hançer sýrtýma saplanan
Sus duymak istemiyorum
Ne sesini ne de görmek
Deniz mavisi gözlerini
Çek git uykuya hasret gözlerimden
Beni benimle býrak
Olmasýn unuttuðum hayalin bile
Okunmamýþ mektuplar gibi
Param parca ettiðim resimlerini
Attým marmara’’nýn mavi sularýna
Atma oltaný geçti balýk mevsimi
Takýlmaz oltana
Biliyorum yine de
Böyle desem de
Ýnanma
Sen unutamadýðým yürek sýzýmsýn
Bom boþ anlamsýz ve çaresiz bir yaþam
Ben sende bittim amma
Sen hala yüreðimdesin ...




Refik
02 . 01 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: