Yalnýzlýðý sürdüm kor ateþlere Yatýrdým ömrün örsüne bir güzel dövdüm Mengeneye aldým sonra eðdim büktüm Kilit kilit üstüne kapýlar yaptým Kafesler ördüm sýralý pencerelere
Kavi bir yalnýzlýktan kurdum güvenli Yasalar, yargýçlar, polisler çepçevre Yakýþtý insanýn olduðu her yere
Ama insaný içinde Ýçinde insaný unuttum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.