İç Çekip Ağlamalı Yalnızlık

Usumun kayalýklarýna sokuluyor sarý bir ýrmak
Sýrtlayýp acýlarý ruhumun sonsuz boþluðuna atmak istiyorum
Ansýzýn can evime týrmanýyor hoyrat bulutlar
Lekeli gönlümün küflü aynalarýndan bana gülümsüyorsun
Çýplak düþler kývrýlýyor ýþýða müptela ellerimde
Bütün yanýlgýlarla artçý cümleler biriktiriyor zaman
Delik bir kayýkla ben aþka gidiyorum

Gül üþür iken dalda, dudaðýmdan kan fýþkýrýyor
Göðsümde tanýmsýz sancýlar
Yalým rüzgâr ýslýðýdýr vakit
Çýkýnýmdaki özgür düþüncelerle bilinmeze gidiyorum
Kýrgýn ve sürgün bir gençlik ardýmda kalan
Kaygýlar geçirip yaðmur bulutlarýndan
Dolunay gözlerinin ülkesine yürüyorum

Cezvede kahve kokusu, fincanda merhaban
Yýldýzlar altýnda baðdaþ kurup seni izlemeliyim
Ýþte o an þimþekler çakmalý, düþler üþümeli
Bir yaðmur sepkeniyle her yer ýslanmalý
Üþümüþ ellerimiz birbirini arar iken
Ben dilinden dökülecek o ezgiyi dinlemeliyim

Yaðmur ýslak varlýðýný hissettirmeden tenimizde
Tek pencereli bir oda, ýslak camlarda buðumuz
Karanlýk zifir olmalý, gözlerimiz birbirini aramalý
Yanýk sesine tutunmalý o hoyrat sessizlik
Ýç çekip aðlamalý yalnýzlýk
Ve iþte o an ben
Masal bakýþlarýndaki güvene dudaðýmý sürmeyi düþlüyorum

Beyaz atlý bir prenses belki de kutsal varlýðýn
Acýlar ustura ucunda bilenirken
Biz hayal ettiðimiz þeyleri yapmalýyýz
Sonra sabaha yeniden uyanmak için uyumalýyýz
Yüz yüze, göz göze, gönül gönüle bir düþün içinde yuvarlanmalýyýz

Her þey bir kayýða yüklenmeli sonra
Ardýmýzda býraktýðýmýz ne varsa kaybolmalý
Dünümüz deðil, yarýnýmýz olmalý zaman
Gövdemizden çekip çýkarmalýyýz gönül oklarýmýzý
Ucundan an damlayan bütün sözcükleri içimize saplayarak
Nefis bir hayat þölenini heybemize týkarak
Acýnýn, aþkýn ve mutluluðun uzak ülkelerine gitmeliyiz
Ve iþte oralarda
Hiç bitmeyecek bir aþkýn içerisinde ölmeliyiz

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: