BİR DOKUN BİN SEV...

Hayta yalnýzlýðýn dört duvar girizgâhý;
Soldan döndünüz mü,
Em muteber sevgili
Yine yüreðin baþ tacý
O bilinmezlik ise
Pervasýz benliðin dünde kalan naaþý.

Bir kelamda saklý madem dirayet
Ve mademki Kerem’in içli dünyasýnda
Ardýndan rahmet okuduðum
O sükûnet.

Pervazýnda irkildiðim
Muhalif bir düþ.
Kalkýþa geçen gönlün sarkacýnda
Ani bir ivme adýna
Ansýzýn seyreden hulasa düþüþ:
Yine makberin karasý,
Yine hazanýn o bayat tadý
Rahmetin uzamýnda
Gölgelerden alýp payýmý
Teyellediðim iç sesim
Terzi misali;
Sevip sevip kendimi sevemediðim.

Hâþâ, yüreðim:
En kekremsi sýfatý nasýl ki
Ýsmimin baþýna ekledim:
Bir dokun bin sev
Belki de bin doku bir de
Elleyemediðim benlik
El yordamý
Arayýþýmýn sunumunda
Görünmez varlýðýn ihlâsýna sýðýndýðým
En derinde saklý onca söyleyemediðim.

Kibirli bir þiir olmaktansa
Kinden arýnmýþ masum bir fetva.
Kinayeden ýrak sihrinde
Asaletin de korumacý gücünde
Sondan baþa kanýksanan
Aslýnda baþý bile olmayan sair hikâye.

Demlendik demleneli
Dertlensek bile neye mi yetti?
Dengimizde en kutsal sancý;
Yine var oluþun yoklukla imtihaný.
Hem de en heybetlisinden bir ölüm:
Sessizliðin piri nice zulüm
Yine dönemeci þiirde saklý,
Bendinde dinginliðin hulasa týnýsý
Hem de týrmalarcasýna yüreði.


Sosyal Medyada Paylaşın: