KEM TALİHİM

Ne bitmez çilem varmýþ, daðlar olsa dayanmaz
Omuzlarým alçaldý, çeke çeke bitmedi
Ölüler uyanýr da, kara bahtým uyanmaz
Üstüme, karabasan çöktü, çekip gitmedi.

Giden için, dediler; aman aklýný yorma
Çürükse düðüm tutmaz, ipini fazla germe
Bir türlü gülemedim, tebessümü hiç sorma
Baykuþlar dile geldi, benim kuþum ötmedi.

Yýldýzlara bakarken, üstüme yükü çöktü
Bulutlarý seyrettim, gözyaþlarýný döktü
Kaderime göz attým, gamla kederi ekti
Kalbim içten sevgiyi, bir gün olsun tatmadý

Benim de serzeniþim, dergâhýna ulaþsýn
Ufuktaki mutluluk, biraz bana bulaþsýn
Etrafýmda sevenler, çepeçevre dolaþsýn
Herkese ulaþtý da, bir tek bana yetmedi.

Biliyorum bitecek, altýnda kara yerin
Ateþimin gölgesi, olsaydý bari serin
Üstünü kapattýðým, yaramýn dibi derin
Derde deva ilaçlar, hiçbir çare etmedi.

Ardýmda kalanlarýn, gitmese de hoþuna
“Bahtsýzlarýn babasý”, yazdým mezar taþýna
Alýn teri, göz nuru, emeklerim boþuna
Çakal dut meyve verdi, benim aþý tutmadý.

Yýldýrýmlar düþse de, var olan her þeyime
Soluduðum her nefes, aðýt oldu neyime
Necati þükür dedi; “isyan etmek neyime”?
Sunulana evet dedi, elleriyle itmedi
Ne var ki kem talihim, bir gün çekip gitmedi.

Necati OCAKCI
31.12.2017
ANTALYA

Sosyal Medyada Paylaşın: