“”Günler günleri, aylar aylarý kovalýyor, MERGEN ALP bir türlü “kar” atý bulup yakalayamýyordu. Derken sabahýn ilk ýþýklarý ile Bötün dað*ýn eteklerinde bir gözenin yanýnda “KAR” atý gördü. Atlar onu fark edince birden yamaçlara doðru koþmaya baþladýlar””
MERGEN YARALANDI
Mergen peþlerinden Giderken atla Yamaçlar çok dik Ve de karlýydý At bastýðý toprak kayýnca Atýla birlikta yuvarlandýlar Bu nasýl bir kader Bu nasýl þanstý Yuvarlanýyorken dereye doðru Baþýný çarptý Kayaya Mergen Atý yaralandý kendi bayýldý Gözünü açtýðýnda Bir çadýrdaydý Baþý, kolu sarýlý Kalkamýyordu yerinden
Mergen acý içindeydi Bir kýz girdi içeri “Geçmiþ olsun, uyandýnýz mý” dedi Mergen “sen kimsin” diye sordu Kýz “Ben Bedirgen bey’in kýzý Mehri’yim Seni yaralý halde Kaynaðýn yanýnda Baygýn halde bulduk” O sýrada annesi girdi içeri “Bu da annem Göher hatun” dedi Göher hatun “Geçmiþ olsun evladým Çok kötü yaralanmýþsýn Kol ve ayaklarýnda kýrýklar var Birkaç ay misafirimiz olacaksýn” dedi
Gün batýmý yaklaþýrken Koyun keçi sürüsü ile Bedirgen Bey Çadýrýn giriþinde göründü Kýzýna seslenerek “Kýzým hastamýz nasýl” diye sordu Mehri “Hayvanlarý yerlerine yerleþtirip Geleyim” dedi Bir süre sonra Bedirgen Bey çadýrda idi “Geçmiþ olsun delikanlý Çok kötü yaralanmýþsýn Kýrýklarýn da var” dedi Nasýl yaralandýðýný sordu Mergen Alp, kim olduðunu Ne amaçla buralarda bulunduðunu Uzun uzun anlattý
Bedirgen Bey “Ýþin çok zor evlat Ama sana yardým edeceðim O atý ben de gördüm Yakalamak zor olsa da Geceleri sýðýndýklarý maðarayý biliyorum” Mergen bir oh çekti derinden Tek derdi Bir an evvel iyileþip “KAR” ile birlikte dönmekti obaya Ama bakýmý iyiydi Çoban Bedirgen Bey’de Eþi Göher Hatun Ve kýzlarý Mehri çok iyilerdi Ama ÇEMEN tüm bunlardan habersiz Yollarýna bakýyordu sevdiðinin Mergen’in alp arkadaþlarýný bulup Aramalarýný isteyecekti onlardan
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.