Bir Aşk Hikayesi

bir adam bir kadýnla bir söze baþlýyordu
hiç unutmam
saat bir civarý gündüz
hani sonsuza dek tamamlanmayan bir cümlenin
ilk kelimesi
hep yarým kalacak bir þiirin
ilk hecesi gibi
uzun bir kule...
uzun bir ask hikayesinin
mujdesi gelecek birazdan
suskunlukça uzun,sessizlikce derin
önünde çay bardaðý
ne zaman uzansa yüreðiyle
kalabalýklar kadar yalnýz bir adam
çay kadar sýcak,rüzgar kadar da serin
mümkün degil tibben
böyle bir kalbe sahip olmak
þairler de anlayamaz
bir bardaða, bir de
çok uzaklara bakýyor
gözü ara sýra da yollarda
hayat gibi durmadan akan bir þeyler var
vakitse bazen uzun
bazen kýsa,bazen çelimsiz...
ömür zaten geçmekteyken
vakit geçiriyor güya
yaþýyor mu? belki biraz...
yüreði kül,yüreði uykusuz
belki de kalbini bilmeden
damar damar ilerliyor vuslata
gizli bir ýþýk var içinde
saklý bir ses,kendinden bile saklý
kalbinin en mahreminde
imkansýz bir yol var
ve bekliyor ne beklediðini bilmeden
zaten beklenmedik gelmiyor mu
her güzel þey...
ansýzýn bir mesaj geliyor
ve titrek titrek bir kelime,
Nasýlsýnýz?
ve bir kadýn bir sözle
bir dünya kuruyor adama
bir kelime nasýl da söküyor sevda aðýný
kim bilebilir ki
bir sözün sonsuz kadar anlamýný
ilkin duraksýyor
nasýl olmalý adam?
yorgun,ya da heyecanlý,
belki mutsuz ya da þaþýrmýþ...
þartmýþ gibi,
alýþmýþ iyiyimlere...
doðru mu
belki herkes gibi o da iyi biraz
herkes iyi olsun da zaten
gözünün gördüðü kadardý gökyüzü
ve ayaklarýnýn gittiði kadar bahar
ve sesi yettiði kadar
duydu kadýnýn sesini
iyiyim dedi fakat bu kez farklý
sanki tüm iyi olacak günlerinin
baþrolüne seslenir gibi
iyiyim ya siz...
ve böyle baþlayacaktý
bu sýrlý düðümün hikayesi
hani hesapsýz olmak
almadan vermek
yani büyütmek bir çiçeði sebepsiz yürekte
ve sulamak
ve her dem yeþil tutmak
ve hani aþk plansýz programsýz bir muamma
düþünmeden düþülen bir yol
bir yaný bahar,bir yaný kar
hadi gel dedi adam
gözlerinin altýnda buluþalým
baþýna prensesler taç takmýþ
saçlarýnýn gölgesinde kavuþalým...
silkeleyip bir çýrpýda yürek tozlarýný
aþkca bir nefesle üfleyip göðsüne
daðýttýlar gönüllerinin küllerini
ve bir avuç kor koydu
yürekleri yüreklerine
vakit 5 Mayýs ve günlerden salý
ilkin gözleri buluþtu tebessümle
sonra bir merhaba ile
dokundu ellerine adam
ve içinden dedi
"hiç bir þeyin hatta yaðmurun bile
bu kadar nahif bir kalbi olamaz"
bakýþtýlar bir süre...
bir haber gibiydi kadýn
bir kitabýn tam orta yeri
adresine ulaþmýþ bir mektup gibi
adamýn cümlesinin devamýydý sanki
tanýyor gibiydi
yüzünde belirsiz çizgiler
bir mujde
mektuplar mektuplar,
sustukça yazýlan aþk sözleri
sanki gözleri ile dikmiþti tüm sözleri
ve tek ses ta ciðerden
hani sizi tarif eder
kalbinize bir yol olup
taþýr gibi tüm isaretleri
neyle ya da nereye gittikleri önemli deðil
belki de hiç bir yere gittiler
oturdular karþýlýklý
adam konuþtu, kadýn sustu
sonra kadýn konuþtu bir ara
adam doldu...
dað kadar oldu,
yepyeni bir ülke buldu sözlerinden
nefesi deðiþtirdi iklimini
kelimeleri tek tek aldý heybesine kaybetmeyesiye
kadýn ürkek bakýþlý bir ceylan
sýcacýk avuç içleri terli
ve istemsiz atýyor mimikleri
gözlerinde taþýyor cennetini
bakýþlarýyla dikiyor adamýn göðsüne
incecik süzülmüþ sözleri
kalbini koydu ortaya
en parlak yýldýzdan daha parlak
sanki yýllar birikmiþti dillerinde
sözler sel olup akmýþtý
bu bir þiirin þairini buluþu
ya da þairin keþfiydi yüreðini
kalemin aþkla dokunuþu
kelamýn anlamýný buluþuydu
bu bir eþsiz buluþma,
birlikte atýlan ilk adým
sonsuz sevda yoluna
bu bir ilk hissediþ
bu bakýþ bir hakediþ kadýnýn kalbini
kumrular gibi titrek kalbini
ilk tutuþ býrakmayasýya...
ve aþk kirpik uçlarýndan sýzan ýþýk
gözleri týka basa dolduran sýr
kimi zaman hýçkýrýklý bir hülya
bazen saðnak bir yýldýz yaðmuru
kalp çarpýntýsý,gönül kýpýrtýsý
baðý çözülmüþ diz...
ve bu bir aþk
iki kalbin ilk kez varoluþu
daha önce yazýlmamýþ bir cümle gibi
hiç söylenmemiþ bir söz
gidilmemiþ yer,
keþfedilmemiþ ülke
o kadar ki çýkmamýþ bir ses
olmamýþ bir hece
su düþmemiþ toprak,
geçilmemiþ yol
duyulmamýþ his,
uyanmamýþ bir duygu
yaþanmamýþ bir yýl,
durdurulmuþ bir zaman
gözü açýlmamýþ bebek,
hiç ýþýk görmemiþ bir kör.
insanlýktan çýkan ilk haber,
ilk doðan çocuk sevincinde.
ilk atýlan adým gibi
hiç paylaþýlmamýþ bir þiir letafetinde,
kainattan toplanan harfler azizliðinde.
bu iki yürekte doðdu,
ismi ilk konulan bu aþk.
masada iki fincan vardý
iki de gül lokumu
havada aþk kokuyordu
ne içmiþlerdi, kahve mi?
adam kahve kahve iki güzel göz hatýrladý
o günden hep...
memnun oldum dedi kadýn...
tanýþtýðýmýza memnunum
adamýn ici güldü gözlerinin
ben de diyebildi sadece...
belki de tüm memnuniyetlerin baþlangýcý oldu
adam bir çikolata gördü kalp þekilli
aldý gizlice eline
artýk nesneleri aþka çevireceklerdi hep
bu kalp iþaretiydi bunun
yetmemiþti zaman
kalktýlar ve birlikte gittiler
konuþtular,sustular
tebessüme geldi yaþanan zaman
ve böyle baþladý bir sevda hikayesi
böyle baþladý bu bitmeyen þiir
sonra mý ne oldu
bir adam bir kadýnla baþladýðý bu sözü
bitirmedi hiç...
...
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: