SANMA
SANMA
Uzaklardan gelen, selâmý aldým
Kalbindeki mumu, görmedim sanma
Ben sendeki beni, kendimde buldum
Muhabbet kapýndan, girmedim sanma.
Gamý kalbimdeki, mezara gömdüm
Zikir meclisinde, derviþe döndüm
Sen ne kadar yandýn, o kadar yandým
Kaderime karþý, durmadým sanma.
Sevda türbesinde, ateþ yaktýrdým
Kem göz, nazar için, boncuk taktýrdým
Remilci kadýna, fala baktýrdým
Halin nice diye, sormadým sanma.
Betim benzim atsa, yüzüm solsa da
Bu âþýk, halinden naçar kalsa da
Elim, kolum, dilim, baðlý olsa da
Hasret zincirimi, kýrmadým sanma.
Bende farký yoktur, varlýkla hiçin
Közler gibi yandým, hep için için
Engelleri aþýp, ulaþmak için
Çeþitli planlar, kurmadým sanma.
Deli sevdan yedi, bitirdi beni
Bilmediðim yere, götürdü beni
Yargan, döþek, yastýk, yatýrdý beni
Gece gündüz akýl, yormadým sanma.
Necati yaz ayý, harman yelidir
Bir adý âþýktýr, namý delidir
Dýþý boþ olsa da, içi doludur
Baþýmý taþlara, vurmadým sanma
Necati OCAKCI
27.12.2017
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.