gel,
sazlýklarý eðdim þimdiden
su’ya bakalým seninle
kuþlara dokunmadan
balýklara iliþmeden
ve en önemlisi
kedini kýskanmadan seveceðim seni
söz verdim
senden evvel kurduðum tüm sevgi sözcükleri adýna
özür dilerim
dalýndan kopardýðým yaban elmasýnýn
güneþ gören kýrmýzýsýna deðerken
dudaðýndaki kýrmýzý
ve diþ izinden düþ kurarken o elmanýn diðer yarýsý
bekletme
öp beni
unutulmaz bir an’ýn
hatýra defterine yazýlsýn adýmýz
ve her sabah çocuk diliyle söylensin
dilde pas tutmasýn andýmýz
gel,
yaþadýklarýný býrak ardýnda
hayatýn yükü
bükmesin umudun belini
izin verme
ve iz’in alýp
yük olma hayata
kuþlarýn kanadýný incitmeden
akl ý selim adýmlarla attýðýn her adýmýn ardýnda
yitirmeden gölgeni
bir sazlýðýn arasýndan sýzarak bakmak için su’ya
kokulu elmadan nasibini alsýn düþler
ki
avuç içimizde
solmasýn hülya
gel,
zamanýn saçlarý kýsalýyor giderek
ve her hüzün
mutluluða gebedir biraz
avuçlarýnda doðacak bir papatyanýn
fal tutan demi için
gelir misin..