solmayan papatya...

ruhum ýslanýrken




kaç sabah daha kaldý
darmadýðýn hallerimde
sevgim halý altýnda toz zerreciði
taþýnamaz olan ikiz kaným kara yorgan haþret
ve binlerce saç teli özlem karýnca damlalar


"buruk aklar býrakan izlerin"



akþamlarým olmasýn
sesinde ölür neþem
binlerce aný saklý sevdiðim kokularda
senden kalan binlerce hatýra toka bir saat



vazomda hala kurumayan papatyalar




geceler sevimsiz zaman delimi
kýrýk radyo sevimsiz dört köse cýzýrtý
etrafýmda siyah gölge korkular
yataðýmda eksimeyen saygýn gülüs



ve bir bardak su





balkonda bir saksý öksüz yesil suskunlar
bir kaç tane gözüm gibi bakdýðým sesinin hatýralarý
geyemediðim bir kaç terlik ve bir resmin icinde olan cantan
hepsini toplasam getirirmi yüreðiminden giden seni



bakýp bakýp yaþlanmayan senleri





merdivenler senden kalan son sesler
adým adým gitmeni sayamadýðým aðýrlýk
kýrýlmýþ kirli pencereler
duvarda sayýsýz yorgun izler




hala icimde sakladýðým ruhunla






yapa yalnýz senler
parca kýrýlmýþlýk
dik eðrelti duran mutluluk
acýdan rengi solmus gözler





ve ben öksüz yýllar...



omzunda elin sýcaklýðý
hala nefes alan bir bakýþ
güneþin her doðumunda ayrlýk yanaðý
bin haþret bir sade ve sadece icimden gecen sýzý



kuru yaprak gibi son bahar gidiþin...

ve,,,

" yalnýz karanlýk geceler "


.
Sosyal Medyada Paylaşın: