KABRİNDE YALNIZLIĞIN...

Gölün durgunluðuna hâkim bir gönül diliyorum:
Dilsiz þeytanýn meleðe dönüþtüðü,
Kabrinde yalnýzlýðýn
Kefil olduðum hangi mevsim ise
Siluetimde vakur bir pembe olmak adýna
Belki de en civcivlisinden berrak bir neþeyi
Kutsarken Tanrý,
Bense çocukluðumu yitirmediðim gün ve gece.

Sinemde bulut saklamak istiyorum:
En beyazýn, en masum yalanýn
Bile kabul görmediði bir dünya.
Ha beden ha kýpraþan için için
Yine içliðin kozasýndan bin bir heceye mazhar
Kendince bir sevgi masalý.

Densiz yüreðin kazan kaldýrdýðý
Aslýnda surelerde yanýk kelamýn
Hidayete bandýðý görünmez bir rahleye
Serilmek istiyorum.
Melekler konuþurken kendi aralarýnda
Ben ise gönül koyduðum kim varsa
Silik öfkemi yok sayýp
En fevri sevgimi pay edip
Yine kendi dünyasýnda kekremsi düþleri
Yalýtýp da gerçekten lal varlýðýmla
Yalýtýlmadýðým bir evren diliyorum.

Kaynakçamda kayýt dýþý bir hazan beslesem de
Yaratýcýnýn gücüne vakýf her an’ý
Dillendirdiðim gönül dilimde
Karadan bozma
Bir denizi içip içip
Kaybolduðum o dehlizi de yok saymak adýna
Dirayetimle baþ baþa
Kanýksadýðým kuramlarda
Sýrdaþ bildiðim bunca kelamda
Serilip sere serpe
Boþboðaz bir sevdadan nasiplenip
Körelmeden dünyanýn yel deðirmenlerinde
Hoþluk kadar boþluk özürlü;
Nam kadar nemli gözlerimi
Silmeden kabul gördüðüm bir lisanda
Sýnandýðým kadar insaným, demek adýna
Vakýf olduðum þu rayiha.



Sosyal Medyada Paylaşın: