Şehir Ağaçları

manzarasý kötü bu yollarýn
uyumak istiyorum...
geçince uyandýrýr mýsýnýz lütfen?
diyesim gelir bazen.
bazen yaþamak, köz dolu bir yolda
yalýnayak kalmaktýr
yaþamak bazen
uçurum korkusu gibiyken
dikkatle yol alýp
gökyüzüne hasret kalmaktýr ......tam da o an...
bir ýþýk yakar insan içinde
iþte tam da o andýr deðiþmesi gereken þeyler
...deðil mi ki insan
bir þehir aðacý gibidir
dallarý yorgun, yapraklarý buruþuk
tozlu, kirli ama gayrete tutkun...
sanki getirmiþler topraðýndan koparýp
insan ki sanki hep baska yere ait...
ama þu deniz þu dalgalarla
milyonlarca haber,binlerce ýþýkla ...
kapanýr ayaklarýna sahilin
ve insan denizden de ders alýr
sevmek nedir,nedir emek
nedir defalarca sevgiyle varmak
ve daha bir çoðu......evet dünya zindan
zaten bir avuç guzel insanýn yüzüne
bir de nefes olmaya býkmayan þehir aðaçlarýnýn
þu galaksiler,þu doðan güneþ...
cývýl cývýl ötüþen serçeler,
þu kýr papatyalarý...
zaten bir avuç güzel insan
yaþamayý kutlu kýlan...
bir de þu þehir aðaçlarý
her þeye raðmen
burda yaþama nefes katan...
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: