DÜŞLERİM DEĞİL GERÇEĞİM OL

Ne zaman sevsem birini,
Ardýna kadar açsam yüreðimi,
Hüsran olur sonrasý.
Hep üzülen ben olurum.

Engel deðil, seni sevmeme,
Aramýzda olsa da derya deniz.
Mesafeler aþmak,aþklar yaþamak için vardýr.
Ýki ayrý þehirde de olsa,
Vazgeçilmeyen iki can olalým.
Hissedelim aldýðýmýz nefeste bizi,
Ýlklerde yaþayalým sevgimizi.

Martýlar suya her daldýðýnda
Küçük girdaplar oluþtursun.
Kanatlarýnda haber ulaþtýrsýn bize,
Denizin mavisi, dönerken yeþile.

Dalgalar kucaklaþýr kayalarla,
Özlem türküsü söyleyerek.
Uzakta ki sevgiliye kavuþur sanki.
Kapýlýr akýntýya köpük köpük,
Yosun kokusu iþler ta içime,
Sigaramda ki duman gibi.
Dolsan diyorum tüm hücrelerime...

Gün çabuk geçer, olur akþam.
Bedenim taþýmaz yýllarýn aðýrlýðýný,
Sen yoksun ya yine,
Gözlerini ovuþturursun toz kaçmýþ gibi.
Aðlamaya hazýr yüreðim sanki.
Alýþkanlýk olur dolar gözlerin,
Gelmeyeceðini, bilirsin de yine beklersin.
Kokusuna hasret kalýrsýn sevdiðinin.

Rüzgar çýkar, kabarýr deniz,
O eski sakinliði yoktur.
Dalgalar uðuldayarak konuþur sanki.
Döverken kayalarý.
Kendime getirir beni irkilirim...

Korkularýma yenik düþerim,
Ne olurdu olsaydýn yanýmda.
Beraber aþsaydýk aþýlmaz daðlarý,
Gözlerin esir alsaydý beni.
Sevenin deðil tutsaðýn olurdum senin,
Konuþabilseydik eðer...

Çýkmaz sokaklarýn en kuytu yerindeyim.
Ýki ahu gözün hapsindeyim.
Titreyen dudaklarým deðseydi tenine,
Ölüm diye severdim seni yine de...




Refik
23 .12. 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: