Ýki çizginin arasýnda Nasýl duruyordun, Ýkisinin de ne olduðunu bilerek? Bütün çamlarýn devrilmiþ Ve yeniden dikilmiþti. Cevizlerin de öyle. Durgun tuzlu bir deniz O her þeyi görür; Lodosu, kara bulutlarý,yaðmuru,fýrtýnayý, Güneþi ve pürüzsüz o maviyi, Rengarenk gökyüzünü, Beyaz bulutlarýn hakimiyetini, Varoluþun delirmekten geçtiðini; Ve saflýðýný, Samimiyetini, Cesaretini, Kirlenmeyi, Entrika bilmezliði Ama ona karþý uyanýklýðý, Soytarýlýktý iþte, Kendine eziyetti! Baþ baþa kaldýðýn tuzlu durgun denizin, Bedenin ve ruhun paramparça; denizin üstündesin, Bu kanla çok kalamazsýn burada, Ne yaparsa yap kendinden çýkmadýkça Adaletim yok, diyecektir herkes sana. Sahi.. bu kadar ciddiyet kimin içindi- Kimin içindi bu temkinler,diyeceksin sen de Bir þeylere dahil olup ait olma çabalarýn ölünce.
Meral Meri / Birinci Ölüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.