YORUYORUM

Bir anofor içindeyim
Çýkýþ yolu arýyorum
Kör dünyanýn göbeðinde
Denklerimi sarýyorum.

Göremedim yanan közü
Diyemedim en son sözü
Karýþtýrdým sözde özü
Dere tepe yürüyorum.

Hayat bana taktý çengel
Ne yaptýysam bana engel
Diyemem ki yat da yan gel
Muallakta duruyorum.

Sattýðým hep veresiye
Çile Rabb’imden hediye
Neden böyle oldu diye?
Kaderime soruyorum.

Yazýp çizip, karaladým
Ardardýna sýraladým
Sýký sýký saraladým
Dertlerimi dürüyorum.

Biliyorum belki erken
Gidiyorum vakit varken
Kendim zaten elde birken
Bir de seni yoruyorum.

Necati der yeter artýk
Belki bir gün biter artýk
Baca bensiz tüter artýk
Saatimi kuruyorum.

Necati OCAKCI
22.12.2017
ANTALYA


Sosyal Medyada Paylaşın: