Hasret Yakar Can
Kimse bilmez ben eylerim sözümü,
Hasret yakar can evimi özümü.
Savurup dünyaya bunca közümü,
Cihaný ardýmdan yakar giderim.
Mevlana gibi dönmedim ama,
Alevim alýpta sönmedim sanma.
Yalan söze sakýn ola inanma,
Ardýmdan cihaný yakar giderim.
Benim deðerimi anlayan anlar,
Sevdiði uðruna kahrolan canlar.
Kalemin ucundan akýyor kanlar,
Ardýmdan cihaný yakar giderim.
Nice gelmiþ geçmiþ evliya bile,
Ne kadar yaþasam o kadar çile.
Yetiþmek için de artýk menzile,
Ardýmdan cihaný yakar giderim.
Ne çâre ey!Ozan(þair) bana ne çare,
Kaldým Yunus gibi bende bî çâre.
Vakit gelse gider olsam o yâre,
Ardýmdan cihaný yakar giderim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.