AŞKA GEÇ KALDIN

bülbül figan eder güle derdini
bilmez gülün ne çektiklerini
suya hasrettir narin bedeni
sararýr yapraklarý düþer topraða

uyanýrsýn seni saran gaflet uykusundan
gidenin ardýndan aðýt yakmak nafile
alacaðýný almýþtýr senden geri vermemecesine
yalan ve riyanýn olduðu sevgide
anlarsýn ayný nehirde yüzmediðini
bilinmezlere sürükler akýntý seni

açarsýn yeni aþklara yelken
uðradýðýn liman da bulursun yeni bir sevgili
unutturur sana çektiklerini
kahýr dolu günler geride kalýr
boþ yere vefa bekleme giden sevgiliden
karþýsýna çýkan ilk kiþiye diyecektir merhaba
sunacaktýr yüreðini

çektiklerin yanýna kar olarak kalýr
o maðrur duruþundan taviz vermez
silahýdýr gözlerinden akan yaþlar
ne zaman aðlayýp ne zaman güleceðini bilir
en zayýf yerinden vurur seni
yandýðý ile kalýr yürek
içindeki ateþ erimez küllense de
vefa mý cefa mý söyle hangisi
silinmiyor yaþananlarýn izleri

aþka yine geç kaldýn bak
erteledin saati her zaman ki gibi
güneþin doðmasýný mý bekledin
bizim buralar da güneþ hiç erken doðmaz ki

oysa sana geliyordum koþar adým
dilimden dökülüyordu senli cümlelerim
harcýyordum kelimeleri hoyratça
seni tanýmlamak tanýmlayabilmek için
sen gülünce notalar dile gelir
takvimde ki yapraklar düþer kendiliðinden
þarkýlar döner hüzzamdan sevda türkülerine ...




Refik
20 . 12 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: