vazgeçtim...

" baska bir yüz vardý"
"yanýnda"



bilmiyordum
ben hep sonra anlarým
daha neleri olacaðýný anlamadan
nelerden vazgeçemediðini gördüðümde





düþün
bir gecenin koynunda herkez uyurken
onun ne halde olduðunu yaþayamazken
korkudan acýdan yana ne varsa omuzlarýnda
titrek bir yaprak gibi ruhu nefes alamazken



hani hava soðurda herþey donar
kan kýzýlý su gözden aðýr olan damlalar
icin icini yakarken bir alev cýkmazýnda
onun son günüymüþ gibi düsün sadece düsün



cýkmaz sokak aðýrtýlarý icinde
kacamayan yüzlerce sýðýntý kuþlarýnýn her kanat cýpmasý gibi
gök parlarken korkunun bile titreyen sesini düþün
düsünki her an ensende o aný yapýlan haksýzlýklarý düþün




vazgeç
senin yurdun onun öpülesi ruhu
hatta týrnaklarýnýn en derin beyazý
sýrma saç kocaman gözlerinden
el deðmeyecek yüreðinin kýrýlgan atýþlarýndan



vazgeç

"bir nefesdir yaþamak "
"korkunun zaferinden aldýrmadan "
"suçsuzluk, viçdan ,aðýrlýk ,hüçrelerininde yargýlamadan"
"derin cýrpýnýþlarda hayata yeniden baðlanmak adýna "


vazgeç!!!

"duygu akla "
"akýlda ruha esirdir"
"Gören, duyan yalnýz ruhtur"
" geri kalan her þey sessiz ve saðýrdýr"






Sosyal Medyada Paylaşın: