baþýný gri bulutlara yasla bak bekliyor güneþ orada ve kendinden emin olaraktan ýlýk bir lodos geçiyor üstünden sen yaparsýn diye diye geliriz elbet yaþamýn üstesinden hangi yaprak döküldü de... bahar gelmedi? bir katre ýþýk degil miydi? karanlýðý vuran önünde durulmaz ne varsa zamanla duruldu elbet bir doðru bin yalana hükümdar aþksýzlýktan ölenler de aþka hazýr gibiydiler ... oysa düþmeye cesareti yoktu, her damlanýn topraða. kimi tomurcuklarda solgunluk korkusu ve inan bana kararan her havada yok yaðmur. her zehir panzehrine gebe farklý kalpler taþýyan bir düþ ahalisiyiz biz ayný aðacýn yapraklarýyýz ayný su geçmedi mi damarlarýmýzdan ve ayný rüzgarlarda sallandýk bir zamanlar biz ümit dolu olmak ve ümitsizlikten beri olmak... bu kitabýn diðer sayfasýnda yazýlý güzel günler bir de gri bulutlarin arkasýnda hala güneþ Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın:
aygunduz16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.